Vandaag over drie weken verhuizen we over.
Het is fijn om die datum in zicht te hebben. Ik kijk ernaar uit om niet telkens heen en weer te hoeven rijden. Het is ‘maar’ 20-25 minuten, maar vaak rijd ik twee keer op een dag naar Andel en dan ben ik op een dag toch bijna anderhalf uur kwijt aan autorijden.
We kijken er dus naar uit, we zijn blij wanneer deze intensieve weken achter de rug zijn. Carlo spendeert al zijn openstaande vrije dagen aan de verbouwing. Ondertussen doe ik in Waalwijk een poging om alvast in te pakken.
Ons ‘nieuwe’ huis is een stuk lager dan ons ‘oude’ huis en ook zijn de ruimtes anders ingedeeld, waardoor we niet alle meubels mee kunnen nemen. Voortvarend heb ik al verschillende kasten op marktplaats gezet. Maar nu leven we dus grotendeels zonder kasten en uit dozen.
Inmiddels staan op elke verdieping dozen, je wordt er niet heel vrolijk van, maar ik probeer er maar zoveel mogelijk doorheen te kijken. Helaas heeft de jongste bedacht dat het wel leuk is om de dozen op haar kamer vakkundig weer uit te laden.
Om het feest compleet te maken moeten de oudste drie precies in deze periode ook nog een boekendoos maken. Voor wie het fenomeen ‘boekendoos’ niet kent, het is een soort van boekbespreking of boekverslag, maar dan in de vorm van een schoenendoos. Je moet 10 voorwerpen verzamelen, die te maken hebben met je gelezen boek. Aan die 10 voorwerpen moeten 10 kaartjes hangen met daarop citaten uit het boek. Daarnaast moet de doos versierd worden en in de binnenkant van de deksel plak je nog een samenvatting en je mening.
Op de kast van de woonkamer prijken dus ook nog eens drie boekendozen.
Dat kan er nog wel bij in deze weken vol dozen.
Op zich vind ik de opdracht heel leuk en ik denk dat ik er vroeger zelf veel plezier aan had beleefd. Echter zijn ze hier in huis niet enthousiast te krijgen over de opdracht.
Dus werd het na een week werken en inpakken ook nog een weekend boekendozen knutselen met de kinderen.
Vol overgave probeer ik mijn enthousiasme over de opdracht over te dragen, met wisselend succes. Tijdens het werken aan de boekendozen, bedenk ik mij hoe ik een boekendoos over de Bijbel zou vullen.
-Welke 10 voorwerpen zou ik in de doos stoppen?
-Welke 10 citaten uit de Bijbel zou ik op de kaartjes schrijven?
-Hoe zou mijn samenvatting eruit zien?
-Mijn mening over de Bijbel?
Op zo’n moment vind ik het bijna jammer dat ik geen docent meer ben. Hoewel ik dus nu van dichtbij zie hoe leuke opdrachten niet persé met enthousiasme worden ontvangen.
Ik ben wel heel benieuwd hoe uw/jouw doos eruit zou zien?
Ik denk dat het veel zegt over ons geloof en onze manier van Bijbellezen.
Zelf ben ik er nog niet over uit, maar ik vind het leuk om erover na te denken.
Zo zorgt zelfs een periode van ‘dozen en nog eens dozen’ voor nieuwe inspiratie.