Blog 12 – Biddag 2022 – Coventrygebed

Woensdag is het biddag.
Biddag voor gewas en arbeid.
Het is ook de derde biddag die in een ander licht staat.
Twee jaar lang baden we in het bijzonder voor gezondheid.
En dit jaar bidden we in het bijzonder voor vrede en verzoening.
We kunnen niet anders…

Maar mijn gedachten en gebeden gaan alle kanten op.
Waarom raakt déze oorlog ons zo?
Omdat het opeens dichtbij komt?
Maken we ons vooral druk over gasprijzen en koopkrachtplaatjes?
Wat is onze eigen rol in dit conflict?

Het is vaak zo ‘makkelijk’ om te bidden voor een situatie die ver weg is…
Maar durven wij ons daadwerkelijk te laten raken?
Durven wij na te denken over de rol die wij spelen in deze wereld en de samenleving.
Zoeken wij echt naar de vrede en álle goeds voor élke naaste?
Durven wij met minder te leven en de schade eerlijk te verdelen?
Zijn wij bereid om offers te brengen om vrede en recht te herstellen?

In de voorbereiding naar biddag toe werd ik geraakt door het Coventrygebed.
Een gebed wat voort gekomen is uit bombardementen…
Voordat ik dit gebed met u deel, eerst wat achtergrondinformatie.

In 1940 werd de Engelse stad Coventry zwaar gebombardeerd.
Ook de middeleeuwse kathedraal werd verwoest.
De nieuwe kathedraal die twintig jaar later geopend werd, verving niet de oude kathedraal. De oude kathedraal -de ruïne daarvan- is blijven staan en daarnaast is de nieuwe kathedraal verrezen.
Een brandweerman vond na het bombardement twee verkoolde houten balken in de kerk, die samen een kruis vormden. Hij bond de twee balken aan elkaar, dit kruis kreeg een plaats in de ruïnekerk.

Het verleden wordt niet weggepoetst.
Dat wordt duidelijk in twee kruisen die in de kerken in Coventry te vinden zijn.
Het verschroeide kruis in de oude kathedraal (wat ik hierboven al noemde en wat ook op de foto te zien is). Daarnaast is er ook het kruis van spijkers in de nieuwe kathedraal. Dit kruis werd gemaakt van grote spijkers uit de oude kathedraal. Er werden meer kruisen van spijkers uit de oude kathedraal gemaakt, één daarvan werd geschonken aan een kerk in Berlijn (zie foto onder deze blog). Een symbool van vrede en verzoening.

Op de foto ziet u achter het verschroeide kruis de woorden ‘Father forgive’ (Vader, vergeef). Er staat heel bewust niet ‘Vader, vergeef hen’.
Niet alleen zij, maar ook wij hebben vergeving nodig.

Deze woorden komen terug in het Coventrygebed, wat overal ter wereld gebeden wordt. Een gebed voor vrede en verzoening.
Maar dan niet als een ‘makkelijk’ gebed voor een situatie ver weg.
Het is een gebed van vergeving, ook voor onszelf.
Want iedereen heeft gezondigd…

Woensdag is het biddag.
Het is voor het derde jaar op rij een vreemde biddag…
En het is ook biddag in de lijdenstijd.
In die zin laten de twee kerken in Coventry ons ook iets bijzonders zien.
De oude ruïnekerk naast de nieuwe kathedraal.
Het was de bedoeling van de architect om door de Goede Vrijdag van de kerkruïne binnen te komen in de vreugde van Pasen.

Coventrygebed – Gebed voor vrede en verzoening

Want iedereen heeft gezondigd en ontbeert de nabijheid van God
(Romeinen 3: 23)

De haat die scheiding brengt tussen volk en volk, tussen ras en ras, tussen klasse en klasse
Vader, vergeef
Het begerig verlangen dat mensen en volkeren drijft naar het bezit van wat hen niet toebehoort
Vader, vergeef
De hebzucht, die de arbeid van mensen uitbuit en de aarde verwoest.
Vader, vergeef
Onze afgunst op het welzijn en geluk van anderen
Vader, vergeef
Onze onverschilligheid ten opzichte van het lijden van daklozen en vluchtelingen
Vader, vergeef
De begeerte, die de lichamen van mannen vrouwen en kinderen voor onwaardige doeleinden misbruikt
Vader, vergeef
De trots, die ons ertoe brengt op ons zelf te vertrouwen en niet op God
Vader, vergeef

Wees goed voor elkaar en vol medeleven;
vergeef elkaar zoals God u in Christus vergeven heeft.
(Efeze 4: 32)